Hoe is No Babes ontstaan?
Bijgewerkt op: 25 okt. 2019
Laat ik je even meenemen naar het begin. Hoe is No Babes ontstaan? Waarom doe ik dit? Wat wil ik hiermee bereiken?

Ik geniet ervan om een modefotograaf te zijn. Echt wel. Je kan een volledig verhaal vertellen met make-up, kledij, en een expressief model. Je kan zo artistiek gaan als je zelf wilt, en niemand zal ooit zeggen dat iets niet kan. Want kunst is subjectief, toch? Met kleuren en licht creeër je je eigen magische wereld.
Toch, botste ik op bepaalde normen en waarden die mij niet lagen.
Van mezelf ben ik al lichtelijk tegendraads aangelegd. Ik doe dingen graag anders dan anderen. Ik beoefen al sinds zeer jonge leeftijd gevechtssport en heb hierdoor ook een heel sterk rechtvaardigheidsgevoel ontwikkelt. Ik was de 'tomboy' die op twaalfjarige leeftijd het altijd opnam voor de kinderen die gepest werden. Ik was degene die de 'koetjes en kalfjes' praat oversloeg en meteen de diepzinnige vragen stelde. Kan je je mij al wat beter voorstellen? Om te beginnen, heb ik het moeilijk met de regels waar modellen aan moeten voldoen. Voor vrouwen: Maatje 34-36. Minimum 1m74 groot. Heupen: Niet breder dan 90 cm. Gezicht: Speciaal genoeg. Borsten: Zo klein mogelijk. Leeftijd: Hoe jonger, hoe liever. Op shoots: zwijgen. Vervolgens heb ik het ook moeilijk met de 'onoprechtheid' die onvermijdelijk terug te vinden is in de sector. Het is vaak, ieder voor zich. De beste, de mooiste en coolste willen zijn. Door alles zo oppervlakkig te houden wordt er vaak geen oprechte connectie uitgebouwd. Dat is iets wat ik mis.
Hierdoor ben ik steeds meer beginnen "rebelleren" op mijn manier - door het fotograferen van persoonlijkheden die "net niet goed genoeg" waren voor de modesector.
Ik deed modeshoots met modellen die een centimeter te klein waren, twee centimeter te breed, of niet de 'favoriet' waren van hun boeker en dus daardoor niet aan werk kwamen. Ik fotografeerde steeds meer mensen die geen model waren, maar wel een sterke boodschap hadden of er anders uitzagen. Body positivity. Feminisme. Genderfluïde mensen. Mensen met psychische of fysieke aandoeningen. Mensen met een maatje meer of minder. Mensen van allerlei nationaliteiten en leeftijden. Het was pas tijdens een brainstormsessie met Cis en Kurt van Mex United dat de titel "No Babes" naar voren kwam. Ik had hun gevraagd om samen met mij helder te formuleren wat mijn niche is en wie ik ben/wil zijn als fotograaf zijnde. Tot Kurt na een tijd vragen stellen zei: "Dus eigenlijk Morgane, fotografeer jij niet graag de 'babes', a.k.a de mensen die je in de 'boekskes' ziet staan en iedereen beschouwt als ideaalbeeld. Jij fotografeert graag de echte mensen. De mensen met een verhaal en unieke look. De mensen die denken van zichzelf dat ze niet goed genoeg zijn omdat ze er niet op een bepaalde manier uitzien of gedragen. De mensen die durven om schoonheidsidealen in vraag te stellen. De No Babes." En jup, dat was het moment dat No Babes geboren werd. Hij vertelde in woorden wat ik zelf niet kon uitspreken. Ook de term No Babes vond ik heel leuk klinken. Ik ben inderdaad niet te vinden voor commerciële opdrachten waarin ik de mooiste mensen op aarde mag fotograferen. Geef mij maar die karakterkoppen waar ik dan een artistieke en bevreemdende foto mee mag maken. Geef mij maar dan iemand die graag choqueert en samen met mij een taboe wilt doorbreken.
No Babes werd groter dan enkel een fotoboek. No Babes werd een beweging. Een tentoonstelling. Een inspiratie voor velen. Mijn missie en visie werd helder. Mijn enthousiasme werd steeds groter. En toen, op 14 oktober 2019, heb ik beslist om het officieel te lanceren. No way back. No Babes was online. Op 11 dagen tijd heb ik meer als 1000 prachtige en inspirerende mensen die mij volgen op Instagram, heb ik de eer gehad om Jitske Van De Veire en haar mooie vriendin Marthe Laureys op beeld te plakken, en hebben toonaangevende tijdschriften als Gael Magazine en Marie Claire over mijn project geschreven. Het enige dat ik kan zeggen is dat ik nog altijd op dezelfde manier als nu te werk zal gaan: Op gevoel. En ik ben zeer benieuwd wat er nog allemaal op mijn pad zal komen. Jullie ook?